wyperswadować komuś coś

См. также в других словарях:

• ćwiek — m III, D. a, N. ćwiekkiem; lm M. i 1. «gwóźdź z szeroką, płaską lub wypukłą główką» Miedziany ćwiek. Drzwi nabijane ćwiekami. ◊ pot. Mieć ćwieka w głowie «mieć manię, bzika, natrętną myśl» ◊ Wbić, zabić komuś ćwieka w głowę, w łeb «sprawić komuś… …   Słownik języka polskiego

• wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… …   Słownik języka polskiego

• przemówić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przemawiać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przemówić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przemówićwię, przemówićwi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …   Słownik frazeologiczny

• wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …   Słownik frazeologiczny

• wybić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bić II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wybić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bić III {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wybić III… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nakłaść — 1. pot. Nakłaść coś komuś w uszy, do głowy «wytłumaczyć coś komuś, wyperswadować, przekonać o czymś, nauczyć czegoś (zwykle przez częste powtarzanie)»: Musiał mu ktoś zapewne nakłaść jakichś podejrzeń do głowy. M. Komaszyński, Królowa. 2. posp.… …   Słownik frazeologiczny

• nakłaść — dk XI, nakłaśćkładę, nakłaśćkładziesz, nakłaśćkładź, nakłaśćkładł, nakłaśćkładziony, nakłaśćkładłszy «umieścić dużo czegoś na czymś» Nakłaść dużo kaszy na talerz. Nakłaść węgla do pieca. Nakłaść jabłek do kosza. ◊ pot. Nakłaść coś komuś w uszy,… …   Słownik języka polskiego

• kłaść [wbijać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}do głowy [w głowę, w uszy] {{/stl 13}}{{stl 7}} uporczywie przypominać o czymś, powtarzać coś komuś, starać się przekonać o czymś, wyperswadować coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kładła mężowi do głowy, żeby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień